Krok do przodu

Wiecie, robię dziś porządek w swoim pokoju. Dobrałam się do szafki, która od lat nie była sprzątana a wiadomo, że takie szafki skrywają w sobie wiele wspomnień. Ja znalazłam ich mnóstwo, z liceum, gimnazjum, podstawówki, odnalazłam korzenie swojej twórczości o których dawno zapomniałam, a które leżały sobie tam cały czas spokojne.
I odnalazłam wydruki szkiców, które zaczęłam i nigdy nie dokończyłam. Mam to wszystko na dysku ale nie wydaje się tego tak dużo w Wordzie, niż w wydruku. Patrząc na te zaczęte i niedokończone teksty doszło do mnie, ile razy się poddawałam i przestawałam kiedy miałam szansę coś ruszyć. Ostatnio noszę się z nowym pomysłem, którego potrzebuję dlatego zdecydowałam się na pewien ostry krok, który mam nadzieję pozwoli mi w końcu zaangażować się w coś tak silnie jak zaangażowałam się w to opowiadanie i poprzednie.
Nie odchodzę na zawsze. Robię sobie przerwę - naprawdę jest mi ona potrzebna, od jakiegoś czasu czuję dużo mniejsze spełnienie niż wcześniej, pisząc rozdziały na bloga, czasem naprawdę się męczę i czuję znużenie, a jednocześnie wiem, że on rozprasza mnie zawsze i odciąga od innych projektów których się podejmuję.
Nie jestem wam w stanie powiedzieć kiedy wrócę, ale obiecuję to zrobić. O swoich postępach, będę pisać na blogu prywatnym jeśli kogoś one interesuje. Tutaj wrócę za jakiś czas i dam wam znać, co z nowym rozdziałem i moją walką z weną.